["They"]

Julia (Laura Regan) en haar goede vriend Billy (Jon Abrahams) leden als kind afschuwelijke nachtmerries. Nu zijn ze in de twintig en Julia heeft nergens meer last van. Maar dan meldt Billy zich in paniek bij haar. Hij is totaal paranoïde en staat op het punt van een zenuwinzinking. “Zij”, de wezens uit hun nachtmerries, zijn terug. En ze komen hem halen, dat weet hij zeker. Ook bij Billy’s vrienden Terry (Dagmara Dominczyk) en Paul (Ethan Embry) zijn de nachtmerries uit hun jeugd terug. Dan begint ook Julia vreemde dingen te zien in het donker. Ze hoort steeds vaker rare geluiden, ziet vreemde schimmen en heeft enge dromen. Julia raakt overtuigd: “Zij” komen ook haar halen...

\"Wes Craven presents They\" meldt de cover van deze horrorfilm. Nu is Wes Craven niet de minst bekende in het horrorwereldje. Zijn voornaamste wapenfeiten zijn de Nightmare On Elmstreet-reeks (waarvan hij het eerste en zevende deel schreef en regisseerde, en bij deel 3, 4 en 5 verantwoordelijk was voor het script) en de Scream-trilogie. De enige arbeid die hij in het geval van They heeft moeten verrichten is vermoedelijk het innen van een cheque voor het gebruik van zijn naam. Want verder heeft Dhr. Craven totaal niets met het eindproduct te maken, niet als schrijver, niet als producer, niet als regisseur, zelfs niet als cateraar. Zijn naam is enkel een lokkertje, de horrorliefhebber zal nu eenmaal eerder naar “Wes Craven presents They” gaan dan naar “They, directed by Onbeduidende Regisseur #28”. Nu is dit natuurlijk niet per definitie een slechte zaak, als je met een ‘grote naam’ in het genre meer bekendheid voor een goede maar onbekende film kunt genereren, dan is daar helemaal niks mis mee. Met de nadruk op ‘goede film’, want daar wringt de schoen bij They. Het uitgangspunt (bloeddorstige wezens gebruiken het donker als poort naar onze wereld) is aardig gevonden, maar heeft in dit geval toch tot een uitermate clichématig eindresultaat geleid. Verlaten wegen en gebouwen, krakende kastdeuren, verschrikkelijke hoosbuien, allemaal zaken die de horrorkenner al talloze malen vaker heeft gezien. Bovendien zijn de personages van die typische onnozele ‘monstervoer’-figuren, die totaal geen sympathie opwekken. Maar goed, als er dan maar genoeg te griezelen valt kunnen we dit alles nog wel door de vingers zien. Helaas is They ook op dat gebied een zware domper (de leeftijdskeuring van 12 jaar is wat dat betreft al een goede indicatie). Veel nutteloos gepraat, een paar goedkope schrikeffecten en een aantal korte, onindrukwekkende confrontaties met de wezens (die nauwelijks in beeld komen) en dan is de film na een magere 80 minuten alweer afgelopen. En dat zijn minuten die je als horrorliefhebber beter had kunnen besteden.

Beeldkwaliteit

They is anamorf op DVD gezet, waarbij het beeld de oorspronkelijke verhouding van 2.35:1 behouden heeft. De transfer heeft een bovengemiddelde scherpte, en kent een probleemloze weergave van de kleuren. Ook zwartniveau, schaduwdetail, helderheid en contrast zijn dik in orde, zodat de vele donkere scènes prima te volgen zijn. Wel is er met enige regelmaat een vuiltje of beschadiging in het beeld te zien, alsmede wat lichte edge enhancement en posterisatie. Al met al een solide transfer.

Geluidskwaliteit

Op audiogebied heeft de DVD van They een Dolby Digital 5.1-track (384kbit/s) te bieden. En al mag de film zelf dan niet eng zijn, met het geluid heeft dit weinig te maken. Met heeft er namelijk alles aan gedaan om op geluidsgebied een creepy sfeertje neer te zetten, uiteraard door op momenten lekker dik aangezette muziek te gebruiken (denk aan schrikeffecten), maar ook door gebruik te maken van surroundmogelijkheden. Zo is er natuurlijk plaats voor de eerder genoemde krakende deuren en zware regenval, maar ook het insectachtige geluid van de wezens verplaatst zich uitstekend langs de diverse kanalen. De subwoofer komt eveneens ruim aan bod, en voorziet het geluid van dreigende bastonen. Het eindresultaat is een zeer ruimtelijk 5.1-spoor met een prima klank, dat zeker bijdraagt aan de griezelervaring.

Extra's

Op de cover staat dat er enkel enkele trailers als extra aanwezig zijn. Wat men is vergeten te vermelden is dat er naast de promotrailers (van Final Destination 2, The Gangs of New York en Halloween: Resurrection) ook nog een alternatief einde van They bekeken kan worden. Dit einde (2.35:1 anamorf, DD 2.0), dat een kleine vier minuten duurt, geeft een verrassende wending aan het verhaal. Een aardige wending, die veel meer verhelderend werkt dan het gebruikte einde. Bovendien geeft het de film het afgeronde slot dat deze in zijn huidige vorm mist, al zou je als kritiek kunnen hebben dat het alternatieve einde aanvoelt als een ‘goedkope uitvlucht’. Waarom men gekozen heeft om dit alternatief te schrappen is niet duidelijk, maar misschien dat de test-screenings er iets mee te maken hebben.

Saai, praterig en clichématig, dat zijn enkele woorden die betrekking hebben op They. De film is totaal niet spannend of eng, iets wat toch wel aardig funest is voor een horrorfilm. De DVD van They heeft een uitstekende geluidskwaliteit en een prima transfer. Qua extra’s is een interessant alternatief einde de enige noemenswaardige toevoeging, maar dat is op de R1-uitgave ook het geval. En daarmee heeft RCV een nette DVD afgeleverd, ondanks de twijfelachtige kwaliteit van de film zelf.